3A HİKAYELER

MEHMET'İN OKULU SEVMEMESİ

     Benim adım Melike.Vali Muzaffer Ecemiş İlkokulunda 3/A sınıfında okuyorum. Benim Mehmet adında yaramaz mı yaramaz bir arkadaşım var. Dört gündür okula gelmiyor.O gün arkadaşlarımız Nizamettin, Zeynep, Hatice ve Erhan ile biraraya gelerek Mehmet'i ziyaret etmeye karar verdik.Okuldan sonra Mehmetlerin evlerine geldik.Mehmet bizi kapıda karşıladı.

- Ne arıyorsunuz burada çocuklar dedi.Nizamettin:

- Sen okula gelmeyince hasta zannettik de ziyaretine geldik. dedi.Dört gündür okula gelmiyorsun da merak ettik. dedi. Mehmet:

- Görüyorsunuz ya ben oldukça iyiyim.Gidin buradan. Bu işe burun sokupta benim başımı beleya sokmayın. dedi. Zeynep biraz kızgın bir ses tonuyla:

- Mehmet sana ne olduda bu kadar kabalaştın, hasta değilsin bir derdin de yok,  neden okula gelmiyorsun? dedi.Melike: 

- Öğretmenimiz de seni çok merak etti. dedi.Mehmet:

- Anlamıyormusunuz siz ben okulu hiç sevmiyorum. Bundan sonra okula hiç gelmiyeceğim.Hem okul bana ne veriyor ki dedi. Hatice:

- Sen deli misin? Hiç okuldan kaçılır mı? Mehmet: 

- Ben okuldan korkuyorum. dedi.Zeynep:

- Okuldan hiç korkulur mu? Okul bize hayatı öğretiyor.Gelecek veriyor. dedi.Mehmet:

- Öyle ise siz gidin okula. Ben gitmiyeceğim dedi.Kapıyı kapatıp gitti. Arkadaşları ertesi gün yaşadıklarını öğretmenine anlattılar.

    Mehmet o günden sonra okula gitmedi. Arkadaşları okuyarak hepsi güzel bir meslek sahibi oldular. Kimisi öğretmen, kimisi mimar ,kimisi mühendis, kimisi doktor.....Mehmet mi ne oldu. Mehmet okula gitmediği için cahil kaldı.Hiç bir işe giremedi. Çobanlık bile yapamadı. Şimdi herhalde sokaklarda dileniyordur.

YAZANLAR:Zeynep Şule KIZILARSLAN, Nizamettin GÜRCAN, Melike ÇETİN, Mehmet İnanç DÜNDAR,Erhan DEMİR